.

.

23 Mayıs 2008 Cuma

sivas 93

bu hafta Tiyatro Festivali etkinliklerinde Dostlar Tiyatrosu'nun sezon oyunu Sivas 93'ü izledim. Afişte de gördüğünüz gibi, oyunun türü belgesel oyun. belgesel oyun da nasıl oluyor demeyin, çok da güzel oluyormuş. 1 saat 35 dakika arasız sahnelenen bu belgesel oyunda, bir an bile tempo düşmüyor, gözünüzü sahneden ayıramıyorsunuz. Fazıl Say'ın yaptığı müzikler ise öyle güzel oturmuş ki. oyun bittiğinde tüm salon ayakta, kiminin gözü yaşlı, ama herkesin gönlü buruk.
7 tane, tepeden tırnağa siyahlar giymiş ve oyunla çok özdeşleşmiş oyuncu, arkada sürekli akan Sivas 93 olaylarını baştan sona gösteren video görüntüleri eşliğinde, herşeyi canlandırıp anlatıyorlar. Oyunu yazan Genco Erkal'ın ağzından oyunun hikayesi şöyle: Temmuz başında yüreğime bir ateş düştü. Üç dört günlük kısa bir tatildeydim. O uğursuz günün on dördüncü yıldönümünde, Cumhuriyet gazetesinde Dikmen Gürün Uçarer’in bir yazısını okuyordum. Yakın tarihimizde ne kadar önemli olaylar var, neden yazarlarımız bu gibi konularla ilgili belgesel oyunlar yazmaz acaba diye soran bir yazıydı. Örnek olarak da Madımak Oteli’ndeki yangından söz ediyordu. Birden anımsadım, aynı yazar bir önceki yıl da benzeri bir yazı yazmıştı, ben de bu düşünceye yürekten katılmıştım. Bu sefer gene katılmanın yanı sıra başka bir düşünce kıpırdanmaya başladı beynimde. Arkadaşlara bir şey söylemedim ama baktım içimde bir şeyler büyüyüp dal budak sarıyor... Bu oyunu ben yazamaz mıyım acaba. Hadi canım sende diyor bir yanım. Hiç olmazsa bir denesem. Akşam olunca artık dayanamadım, arkadaşlara böyle bir oyun olsa da oynasak, nasıl olur deyince, hepsi birden, tam zamanıdır, çok doğru bir iş yapmış olursun dediler. Gene de oyunu yazmaya soyunacağımı kimseye söyleyemiyorum. Önce kendimi bir tartmam gerek. Gerçekten bu işi kıvırabilir miyim?
bu aşamadan sonra da olayla ilgili tüm gazete haberleri, video görüntüleri, tanıklıklar, mahkeme kayıtları, ifadelerden oluşan bir dağın içinden bu oyunu süzmüş; gerçekten çok etkileyici bir oyun çıkmış böylece ortaya. 1993 yılında çocuk değildim, olanları ben de takip ettim, kızgınlık duydum, utandım, üzüldüm, o yangında hayatını kaybeden şairlerin şiirlerini sonradan okudum, yüreğime bir taş oturdu filan. ama bu belgesel oyunda canlı canlı şahidi olmak tüyler ürpertici ve korkunç bir tecrübeydi. oyunun sonunda yaşına rağmen dimdik ve enerjik Genco Erkal dedi ki : "unutulmasın diye oynadık. unutulmasın ki bir daha yaşanmasın." bu sözle tüm salon ayakta alkışlamaya başladı, evet unutulmasın, unutulmasın ki bir daha yaşanmasın. bir tek ülkemde değil, hiç bir yerde yaşanmasın.
Meraklısına Not: Dostlar Tiyatrosu'nun sayfası burada. Oyunla ilgili bilgiler ve hakkında yazılanlara ulaşabilir, oyun programını da öğrenebilirsiniz. İzlemek ve hatırlamak için hala bir şansınız var, 26 Mayıs - Bodrum 20:30, 27 Mayıs -Muğla 20:30, 28 Mayıs - Denizli 20:30, 29 Mayıs - Antalya 20:30, 31 Mayıs - Muammer Karaca Tiyatrosu 20:30, 3 Haziran - Caddebostan Kültür Merkezi Saat 20:30.

3 yorum:

ABİ dedi ki...

teşekkürler..
özlemişim..

Sem dedi ki...

Evet, unutulmasın ve tekrar yaşanmasın. İstanbul'a geldiklerinde yakalamaya çalışacağım.

Ori dedi ki...

Sivas 93 üzerine ne söylenebilir ki? O gün yaşananlara inanamamıştım. Bir pc oyunu gibiydi gördüklerim. Duygusuz, acımasız, duyarsız...
Hatta yılın 1993, iktidarda koalisyon, Başbakan Yardımcısı İnönü ve olaya askerlerin müdahalesine rağmen, herkesin gözü önünde yaşananlar...
Unutulmaz ki zaten.
En kötüsü ne biliyor musun Gülçin?
Bu gözü dönmüş katillerin arada basında; falan belediyede çalıştığına dair haberler çıkmıyor mu? işte o zaman bir daha tutuşuyor insan:(