korku filmleri mi? bırrrr....

Bazı bloglarda ne zamandır bir korku filmi havasıdır gitmekteydi. derken bir baktım öykücü beni mimlemiş. en korktuğum 3 filmi yazmamı istiyor. Yavaş yavaş yazıyorum korkmayayım diye, siz de yavaş okuyun korkmayın :)

Korkuyla haşır neşir bir çocukluğum olmadı, ilkokuldayken beni gece evde yalnız bırakıp gezmeye gittiğinde annem-babam, yaşıtlarım bunu çok korkunç bulurken ben hiç korkmazdım. Korku filmleri ile tanışmam televizyondan oldu, televizyon ekranının ve yayın kurallarının elverdiği ölçüde korkunç sayılan filmlerdi bunlar. Ben gene de filmler yerine kitapları tercih ederim, herşeyi sizin hayalgücünüze bırakan, milim milim sözcük sözcük gererek ilerleyen kitaplar..bırr.. neyse, bir gece karanlık salonda yalnız başıma 1961 yapımı Dehşet Saati (Edgar Allan Poe’nun Kuyu ve Sarkaç öyküsünden uyarlama) filmini seyretmeye başladım. konusu şöyle geçiyor kaynaklarda: Kötü şöhrete sahip bir İspanyol Engizisyon işkencecisinin oğlu olan Nicholas Medina eşini yeni kaybetmiştir ve babasının annesini öldürme anılarını zihninden atamamaktadır. Nicholas'ın İngiliz karısı Elizabeth'in ölümünün üstünde bir sır perdesi vardır ve bu yüzden Elizabeth'in erkek kardeşi Francis olayı araştırmak için Medina şatosuna gelir. Azap çekmekte olan Medina, Elizabeth'in diri diri gömüldüğüne inanmaktadır ve karısının ona seslendiğini duyduğuna emindir. Aslında Elizabeth ölmemiştir ve bu, sevgilisi Dr. Leon'la birlikte Medina'yı delirtmek için kurdukları planın bir parçasıdır. Medina'yı çizginin ötesine iterek amacına ulaşır. Artık kendisini babası sanmaya başlayan Nicholas, Engizisyon cübbesi giyerek Francis'i bir masaya bağlar ve çelik bıçaklı devasa bir sarkacı, çaresiz kurbanının üstüne yavaş yavaş inecek şekilde ayarlar… Fiziksel olarak stilize, yaratıcı bir şekilde görüntülenmiş, kanlı sahnelere yer vermeyen bu korku filminde Corman, başta kâbus kabilinden zindanlar ve işkence odası olmak üzere, etkili ve klostrofobik bir korku atmosferi kurmuştur. daha bismillah, girişte deniz kıyısı, karanlıklar, tam kayalıkların kenarında devasa bir şato, yıldırımlar çakıyor, rüzgar uğulduyor filan. bu sahnede kendi kendime şunu dediğimi hatırlıyorum: haha-korkalım diye herşeyi bir arada kullanmışlar, korkmayacağım-haha. fakat filmin devamında gördüğüm şeyler karşısında tırnak yemek, yastığa sarılmak, koltuğa tırmanmak yetmez hale gelince; kalkıp korka korka televizyonu kapattığımı hatırlıyorum. ne garip filmdi yarabbim. hala korkuyorum sanırım, bu yüzden aklıma ilk bu film geldi. şimdi düşününce, belki de o kadar korkunç değildi diyorum ama o zaman bana çok korkunç gelmişti.

Sonra Pet Sematary – Hayvan Mezarlığı. Stephen King’in aynı adlı kitabından uyarlanmış film. çocukların çok sevdiği kedileri ölür, evin yakınındaki kızılderili mezarlığı için de oraya gömülenlerin geri döndüğü konusunda söylentiler vardır, çocuklar bu yüzden kediyi mezarlığa gömerler. Kedi geri gelir, ama huyu değişmiş vahşileşmiştir. bu arada çocuklardan biri trafik kazasında ölür. acıdan çıldıran baba, çocuğunu da alıp mezarlığa götürerek gömer… kader ağlarını örmeye başlar tıkır tıkır tıkır...

ve üçlemenin son filmi Saw-Testere. Ama illa ki birincisi.

Bu yazıyı yazarken aslında gerilim-macera türünü daha çok sevdiğimi farkettim. Old Boy mesela sevdiğim filmlerden biriydi. Ayrıca Tarantino’lar, tüm filmleri favorim. Kill Bill hem film hem film müziği olarak en beğendiğim çalışmalardandır. bir de reha erdem'in, Korkuyorum Anne diye bir filmi vardır ki, korku filmi değil şenlikli cümbüşlü bir filmdir, izlemeyenlere tavsiye olunur.

ve bu filmlere ait linkleri bulmaya çalışırken kaan oktay'ın şöyle bir çalışmasına rastladım. konuyla ilgisi nedeniyle ekleme gereği duydum, bu korkulu konudan böyle bir çıkış yapmak iyidir:))

KORKU FILMLERINI TANIMA REHBERI
Listelere geçmeden sizin için hazırladıgımız kısa ve eğlenceli “Korku Filmlerini Tanıma Rehberi”:
1 - Eğer filmde genç bir kız ve o kızın sevişme sahnesi varsa, gece olmadan o kız mutlaka ölecektir.
2 – Filmin bir sahnesinde "Kimse var mı?" diye bağıran karakteri büyük bir “sürpriz” beklemektedir. “Sürpriz”in elinde balta veya tabanca vardır ve soruyu soran bahtsız arkadaşın nerede olduğunu biliyordur. Aynı şekilde "Sen burada bekle ben bir bakıp geleyim" diyenler hiçbir zaman geri gelmez.
3 - "Galiba bu sefer öldü artık kaçmama gerek yok" diye düşünen kurbanlar, katilin son bir defa dirilip izleyicilerin yüreğini hoplatacağını gözardı etmektedir… Artık kimse bu tür sürprizlere şaşırmaz zannetseniz de, o sahne filmin en heyecanlı bölümüdür aslında.
4 - Filmin son sahnesinde, katilin vücudundaki 82 kurşun yarasına ve kopmuş kafasına bakarak kesin öldü zannetseniz de katil mutlaka son bir titreme yapar… Stüdyo bir iki yıl sonra filmin devamı çekmeye karar verirse diye…
5 - İri göğüslü genç kızlar katilden kaçarken mutlaka takılıp düşerler. (yer çekiminden olsa gerek!)
6 - Zavallı kurban katilden kaçabilmiş ve arabaya ulaşabilmiş ise arabanın motorunun ilk seferde çalışmayacağından emin olabilirsiniz. Araba ancak katil kapıyı açmak üzereyken çalışır ama o durumda bile katilin arka koltuğa atlamasına engel olunamaz.

sizin eklemeleriniz var mı?