yeni ayakkabılar, bayram vs.

önceki akşam maçka'ya doğru yürürken bir baktım ki, tam köşedeki beyaz kanatlı ayakkabıyı değiştirmiş, yerine bu aşağıdakini yerleştirmişler.

bu köşe de o kadar biçimsiz ki, etrafından arabalar geçiyor, parkedenler var, insanlar toplaşıyor filan, doğru dürüst bir açı yakalamak mümkün değil. gene de acar şehir muhabiriniz sağından solundan dolaşarak bu açıyı yakaladı size, hem de cep telefonuyla.

bu resimleri Roma'daki Sistine Chapel'den hatırlarsınız, dahi Michelangelo'nun Yaradılış'ı. ilginç bir çalışma olmuş, değil mi?

bu ayakkabının karşısında da cam bir kocaman kutu içinde, paha biçilemez bir mücevher misali, sosyete güzeli Siren Ertan'ın pırıltılı ayakkabısı vardı. o kadar ışıltılıydı ki, cep telefonumun kamerası isyan etti, ben de ısrar etmedim. geçen gün de öğle arasında hayal meyal bir adam gördüm motorsikletle ayakkabı taşıyan. onu park halinde görünce de dayanamadım çektim bu puzzle ayakkabıyı.

dün öğle saatlerinde birden İstanbul'da kasırga çıktı. çok şiddetli bir rüzgarla beraber sağanak yağmur. ağaçlar kırıldı, çatılar uçtu, deniz kabardı köpürdü, bizim ofisin önündeki güzelim kelebekli ayakkbı da yerinden sökülüp yola düştü, arabalar etrafından dolaştı, bir süre sürüklendi, sonra yan apartmanın kapıcısıyle bizim güzvenlik görevlisi zar zor kaldırıp yerleştirdiler yerine. ama kelebeğin kanatları bozuldu, yaklaştılar birbirine.

bu akşam bayram tatili için Trabzon'a gidiyorum. daha bavulum hazır değil ve yapmam gereken çok şey var. sabah yine yağmurlu ve soğuk bir İstanbul'a uyandık. kışlıkları çıkarmanın vaktidir. azıcık dinlenmenin, aile yakınlığı ve aramızdan ayrılan büyüklerimizin hatırlanmasının vaktidir. herşey nasıl büyük bir hızla değişiyor, değil mi? bizim kuşağın bile "nerede o eski bayramlar" diyesi var artık. o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler, biz elimizdekilerin kıymetini bilelim efendim. herkese iyi bayramlar, selamlar sevgiler.