benim alfabem

işte benim alfabem, ilk aklıma gelenlerle:

A- Annem, Ada'lar, Açıkhava konserleri
B- Babam
C- Cep telefonu: İcat olmadan önce insanlar nasıl yaşarmış?
Ç- Neden bu harfle başlayan kelimeler hep tamlama gibi olur? Çay çorba, çoluk çocuk, çanak çömlek... ama bence ç ile başlayan en güzel yiyecek Çikolatadır, neyin içine/üstüne girse yakışır. bir de Çizgi romanlar var tabii. en sevdiğim tom miks'di. sahi, yeniden yayınlanmaya başlayan Doğan Kardeş dergisini aldınız mı? çocukluğumuzdakinden farklı artık (ne değil ki), şimdi sadece yetişkin çizgi romanları var içinde, pek de güzeller. tülay, burada senin için biriktiriyorum ben sana bunları, sürpriz.
D- Defter. kalemlerle beraber en sevdiğim kırtasiyedir, çantamda hep bir defter bulunur. bi de Dijital kameram. öyle ya, hayat beklemez :)
E- Eğitimcilik. en sevdiğim meslek. iş hayatına başladığım ve en zevkle yaptığım iş. bugün olsun, gene yaparım.
F- İlk sevgilimin adının baş harfi. işin matrağı yıllarca onun adını öyle bildikten sonra, 25 yıl sonra karşılaştığımızda sadece lisedeki arkadaşlarının ona böyle seslendiklerini, bunun dışındaki tüm hayatındaki adının başka birşey olduğunu söyledi.
G-Gümüş. Gümüş takıları çok severim.
H- Hayat. geriye doğru anlaşılır ama ileriye doğru yaşanır.
I- Islık çalmak. çalabildiğim tek enstrüman :) burada bir selam yollayalım Melih Cevdet Anday'a: Balıklar için deniz lazım /Sevişmek için işsiz olmak .../Ve geceleri yatakta/Duymamak için tabanların sızısını/ Zengin olmak lazım./Halbuki ıslık çalmak için,/Birşey lazım değil.
İ- İstanbul'un tüm karizması üstündeki noktadan mıdır?
J- Lost başlamadan önce bu soruya herhalde jale, jandarma, jöle gibi hedehödö cevaplar verebilirdim ama şimdi Josh Holloway diyorum :) o ne güzel gülümsemedir kardeşim.
K- Küba. Kitaplar. Kırmızı renk. Kadife. (bu bağlamda kırmızı kadife kaplı Küba'yı anlatan bir kitap tam cuk otururdu değil mi, ama yok öyle bi kitap henüz)
L- Lost. seyrettiğim en yaratıcı dizi. umarım akla yatkın bir şeklide biter.
M- Murathan Mungan. üniversite yıllarından beri çok severek okuduğum, bir sonraki eserini merakla beklediğim yazar.
N- Nine West, ayakkabı-çanta.
O- Opera, yüksek sınıflara hitap eden bir sanat değildir'e beni inandıran ve her gösterisini merakla takip ettiğim İstanbul DOBGM sanatçıları.
Ö- Öpücük balığı. bu nereden çıktı? Atilla Atalay'ın bu öyküsü geldi aklıma, pek güzeldir. bir de Özdemir Asaf.
P- Prag, bir baharda gidip yürüyerek her yerini görmek istediğim şehir.
R- Rugan, ayakkabıları da çantaları da pek severim.
S- Siyah giysiler, hem zayıf gösterir hem asil. üstelik her ortama da uyarlar.
Ş- bu harften aklıma peşpeşe gelen iki şeyin Şiir ve Şarap olması tesadüf mü??
T- Trabzon, babamın şehri. bi de tiyatro, tadı damağımda kalan uğraş, şimdi her oyunun sonunda alkışlarda ağlarım, iyi mi?
U- Uzaklar. hep uzakları özleyenin sılası yoktur.
Ü- Ümit. ben şahsen ümit yerine umut kelimesini daha çok severim, ümit sanki simit gibi bir tat bırakıyor ağızda. gerçi simit de çok sevdiğim bir yiyecektir, sabahlarımın en sadık yoldaşı çıtır simitle çay, vapurda. neyse, aslında ben okuduğum şu cümleyi söyleyecektim burada: sanat, ümitsizlerin yaşama sevincidir.
V- Sevgili Vladimir, beni bu alfabeyiş oluşturmam için mimleyen arkadaşım, teşekkür ederim.
Y- bu harfte de kargaşa var, Yolculuk mu daha önce yoksa Yaz akşamları mı (yaz geçer/ gene gelir) veyahut Yann Tiersen'i mi daha evvel anmalı? bilemedim şimdi.
Z- bu maddeyi aynen vladimir'inkinden kopyalamalı, tam uygun bir bitiş olmuş. Zaman, sadece birazcık zaman...

şimdi de mim dalgası usulü, topu sevgili Sem'e atıyorum. belki bir etkim olur da yazar yeniden.

Meraklısına Not: en üstteki harika alfabeyi hazırlayan fotografçı abba richman. kendisinin diğer çalışmalarına buradan ulaşabilirsiniz.