.

.

19 Şubat 2008 Salı

kar, cemre ve aysel gürel


Dün öğleden sonra kar yağışı durdu, ama yollar hala kıtır kıtır ve vıcık vıcık. Dün sabah çalışan son motoru yakalama şansına (şanssızlığına?) uğradım, işe 45 dakika gecikmeli de olsa ulaştım, hafif bir çam ağacı kıvamında karlarla bezenmiş olarak. Çantamın bu kadar girinti çıkıntısı olduğunun kar yağmadan önce farkında değildim, nerelerine kar dolmuş inanamazsınız. Sonra dün akşam işten erken çıkınca rahat rahat döndüm eve. Sanırım bu yıl görüp göreceğimiz rahmet bu olur, daha barajlarımızın doluluğu yarı yarıya bile değilmiş. Hala (Su tasarrufuna devam. Damlaya damlaya göl olur. Sosyal mesaj kaygılı blogger). Halk arasında “kor halindeki ateş” anlamına da gelen, 3 tane olduğu kabul edilen cemrenin ilki, bugün havaya düşüyor hem. Baharın müjdesi olarak bilinen cemrenin ikincisi 26 Şubat’ta suya, üçüncüsü de 5 Mart’ta toprağa düşecek, takipteyiz.

Pazar günü Aysel Gürel’in ölüm haberini duyduğumda bir garip oldum. Çok kendine özgü, çok renkli bir insandı. Arkasından bir sürü şey yazıldı, şarkıları öksüz kaldı, ölüm ona yakışmadı filan diye. Ama bence en güzelini bugün Nur Çintay yazmış Radikal’de, diyor ki : 'Nur içinde yatmak' onu keser mi bilmem, gılmanlar tarafından ağırlansın, gezdirilsin, gıdıklansın, bir dediği iki edilmesin diyelim... Katılıyorum.
Meraklısına Not: 21 Şubat 2008 akşamı NTV'de yayınlanan Haydi Bizimle Ol programında dostları Aysel'i anlattı. İzleyemeyenler için program özeti ve çeşitli videolar burada.

Öykücü, soben aklımda, düşünmekteyim. Sevgili Abi, çok teşekkür ederim, sen de iyi ki oradasın.

10 yorum:

Adsız dedi ki...

TRABZON AYSEL GÜREL'LE BİRLİKTE ÜLKEYE SUNDUĞU BİR DEĞERİNİ DAHA KAYBETTİ NUR İÇİNDE YATSIN.bizde insan değeri ancak ölünce anlaşılır sağlığında kadın için söylenmeyen yoktu şimdi enteresandır herkes bir methiye düzme yarışında yazık bu memlekette aydınım diye geçinen birsürü karanlık yüzlü insanların var olduğunu görmeyipte onların peşinde koşanlara.keşke herkes AYSEL GÜREL gibi kendisi olmayı başarabilse.......

Vladimir dedi ki...

karda kayıp yere düşmekten korkarım. ne zaman kar yağsa düşeceğimi düşünürüm. ankara cebeci de kar yağdı mı hep yere düşerdim. izmir e dün kar yağdı taneleri tek tek sayılabiliyordu. zayıf bir kardı.

Sem dedi ki...

Gülçin'ciğim, cemrenin havaya düşmesine ne kadar sevindim bilemezsin; karı çok sevdim ama baharın müjdesini sevgiyle selamlıyorum. Çintay'ı okudum, gittiği yerin Aysel'i olsun, gittiği yerleri de renklendirsin, eğlensin eğlendirilsin diyorum.

Vladimir kaç tane vardı merak ettim şimdi:)) Demek bir sobe var, hemen gidip Öykücü'den bakayım, neymiş diye. Mim gibi bir şey değildir herhalde bu?:)) Sevgiler

Vladimir dedi ki...

Sem; o kadar uzunboylu saymadım ama tepeden şöyle beş on konfeti atılmış gibi gördüm. brrr içim üşüdü o an. :)

ABİ dedi ki...

rica..
sevgi..
saygı..
::))

EKMEKÇİKIZ dedi ki...

Gülçincüğim,

Senin "cemre"ler benimkilerden birer gün daha aceleci anlaşılan.:))
Benim "Ece" ajandasına göre, birincisi bugün, ikincisi 27 Şubat, üçüncüsü 6 Mart.
Birileri takvim yaparken tarih karıştırmış olsa gerek.:)
Neyse canım!
Öyle veya böyle düşüyorlar ya, önemli olan o, değil mi?
:))

EKMEKÇİKIZ dedi ki...

Afedersin Gülçin.:(
Adını yanlış yazmışım yukarda.

cinar dedi ki...

Karda yürümek zordur lakin pıtı pıtı yağan karın altında yürürken pofuduk karlara basmak da çok zevklidir. Hele kaymak. Ama bu sene kayamadım ben. Sadece sırf zevk için evden çıkıp karda yürüdüm.

Aysel Gürel'e ben de çok üzüldüm. Çok seviyordum onu. İstediği gibi yaşadı, hep renkli, hep neşeli gördük onu. Çılgındı ve de çok şekerdi. Allah rahmet eylesin.

Espresso dedi ki...

hem pekmez karda
hem cemre ruhta
hem kadın
hem çocuk
hem insan
güle güle
Ünzile..

gülçin dedi ki...

sevgili ahmet,
en zor şey herhalde insanın kendi olabilmesi, kendisi kalabilmesi. o bnu başarmıştı, ne mutlu ona, boşa gitmemiş yaşadıkları.

sevgili vladimir,
izmir'e kar yağması enteresan. antalya'ya da yağmış fakat. siz alışık da değilsiniz yahu. dikkat ediniz kendinize :)

sevgili sem,
ben de sevindim cemrelere, zaten bir de bugünkü havaya baksana, sanki 2 gün önce donan biz değildik, ilginç.

sevgili abi,
iz bırakmana sevindim :)

sevgili ekmekçikız,
bu cemrelerin iki günü var, sendekiler herhalde 2. günleri esas almışlar. amaan, düşsünler de :)

sevgili çınar,
nedense ben karda çok coşamıyorum, hep endişeleniyorum, düşerim, yolda kalırım, üşürüm, ıslanırım filan diye herhalde. ya da yalnızken tadı çıkmıyor. yağmurlu ya da güzel havalar öyle mi ya?

sevgili espresso,
seni görmek ne güzel :) hep gel, emi, özlendiniz.

sevgiler