2666

Günlerdir aklımda Bolano'nun 2666'sı. Yirmibirinci yüzyılın en önemli yazarlarından biri sayılan Roberto Bolano'nun bu romanı, birbirinden ayrı gibi görünen ama bir bütün oluşturan beş bölümden oluşur (ki yurtdışında beş ayrı kitap halinde basılmış, bittikten sonra tek bir cilde dönüşmüştür, dilimizde tek cilt olarak yayınlandı). Dördüncü bölüm ise cehennemin ta kendisidir, çünkü bu bölümde sadece peşpeşe işlenen cinayetler vardır. Bir Tarantino filmi kadar kanlı bu bölümü okurken kitabı elinizden atmak istersiniz, görmemek istersiniz, sürekli bir ürperti duyarsınız, yüreğiniz kabarır, mideniz bulanır, kusmak istersiniz, kusmak ve unutmak, bitsin istersiniz bu şiddet. Bu çok tekinsiz bölümün gerçeğe dayandığını bilmek daha da vurur insanı. 1993-1997 arasında Meksika’nın Ciudad Juárez kasabasında işçi sınıfından gelen 400 genç, yoksul, eğitimsiz kadın vahşice katledilmiş. 1993’ten bu yana esrarengiz şekilde ortadan kaybolan ve bir daha haber alınamayan kadınların sayısıysa 5000’miş. Bolano, kitabında şehrin adını değiştirmiş sadece. Bugün aşağıda linkini verdiğim Anıtsayaç'ı gördüm. bugün 2015 yılı için 37'de duruyor, dilerim orada kalır.


Not 1: Kitapla ilgili Egoist Okur'da çıkan bir yazı burada, 2666'yı dilimize kusursuz kazandıran Zeynep Heyzen Ateş'in yazar ve hakkındaki görüşleri burada, Dipnot Kitap'ta yayınlanan kapsamlı incelemeleri de burada.
Not 2: Hep öyle oluyor, şu Facebook çıkalı yazdığımız veya beğendiğimiz güzel yazılar "layklanıp" orada kalıyor. bu yazıyı bugün kendi facebook duvarıma yazdım, kaybolsun istemedim. 2666'nın çeşitli dillerdeki baskılarının kapaklarını da ekledim, işte şuracığa bıraktım. Kadına şiddet tartışmalarıyla çalkalandığımız şu mide bulandıran günlerin bir nişanesi olsun.