bugün de böyle 2

Sabah gayet bir klasik bir şekilde başladı. Şöför Nebayat şeklinde arabama bindim ve işe gitmek üzere yola çıktım. Tam Merdivenköy dönüşünde, binaların kirden kararmış ve minibüslerin mutsuz ve uykulu insanları kimbilir nelere taşıdığı köşebaşından İstanbul'a özgü bir ustalıkla dönerken, yolun orta yerinde tepeden tırnağa çiçeğe kesmiş bir erik ağacı gördüm ve kalakaldım. Bir gülümseme yerleşti yüzüme, öyle ki aksilikler ve uzuuuun toplantılar bile silemedi. Ne güzel bu ağaçlar yahu, nasıl neşeliler. Biz de güzeliz ama bahar hepimizden güzel hakikaten! Şimdi de kulağımda Calexico. Ne olur şu şarkıyı dinleyin gözünüzü kapatıp, ve henüz göremediyseniz uzaklarda çiçeklenmiş bir erik ağacını düşünün allah aşkına. Yeter bu kadar üzüldüğümüz.

Aaa ilk kez video eklemeyi başardım:) Sırf bunun için dinlenir bence.